اثربخشی انجام تمرینات هوازی در اوقات فراغت بر فرسودگی شغلی ماماها: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: فرسودگی شغلی با تأثیرات منفی جدی بر سلامتی همراه است. ماماها به دلیل داشتن کار استرس زا، به احتمال بیشتری فرسودگی شغلی را تجربه می کنند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی انجام تمرینات هوازی در اوقات فراغت بر فرسودگی شغلی ماماها انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1392 بر روی 60 مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. افراد به روش تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. قبل و بعد از تمرینات هوازی، پرسشنامه فرسودگی شغلی ماسلاچ تکمیل شد. افراد گروه مداخله، در تمرینات هوازی به صورت گروهی و در باشگاه ورزشی با شدت 30 تا 60 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی به مدت 45 دقیقه، 3 جلسه در هفته به مدت 8 هفته شرکت کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی، ویلکاسیون و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین مربوط به خستگی عاطفی (8/9±3/14 در ابتدای مطالعه و 1/8±4/7 در انتهای مطالعه) و مسخ شخصیت (3/2±4/5 در ابتدای مطالعه و 5/1±0/2 در انتهای مطالعه) بعد از 8 هفته آموزش تمرینات هوازی کاهش یافت (050/0>p). همچنین میانگین مربوط به کفایت شخصیت (0/9±0/35 در ابتدای مطالعه و 2/7±3/41 در انتهای مطالعه) افزایش یافت (050/0>p). نتیجه گیری: انجام تمرینات ورزشی، فرسودگی شغلی را در ماماها کاهش می دهد. بنابراین اقدامات پیشگیرانه از طریق اجرای برنامه های ورزشی باید انجام شود.